
«Δίκαιο Ασύλου και Προσφύγων: Σύγχρονες Ευρωπαϊκές Εξελίξεις» 6/5/2019
Ολοκληρώθηκε με επιτυχία την Δευτέρα 6 Μαΐου 2019 η πρώτη συνάντηση του σεμιναρίου «Δίκαιο Ασύλου και Προσφύγων: Σύγχρονες Ευρωπαϊκές Εξελίξεις» με τίτλο «Διεθνής Προστασία Προσφύγων». Η ομιλία ξεκίνησε με τον χαιρετισμό του Καθηγ. Γ. Βαληνάκη, Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας Jean Monnet, ΕΚΠΑ, ο οποίος έκανε μια σύντομη αναδρομή στα 20 χρόνια λειτουργίας του κέντρου Jean Monnet του Πανεπιστημίου
Αθηνών και έδωσε τη σκυτάλη στο συντονιστή της συζήτησης Καθηγ. Γ. Στριμπή, διευθυντή του προγράμματος.
Η πρώτη ομιλήτρια κυρία Καλλιόπη Στεφανάκη, Δικηγόρος και Υπεύθυνη Τομέα Νομικής Προστασίας των Προσφύγων της Ύπατης Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, επικεντρώθηκε στην εισήγησή της, κυρίως, στον ορισμό του πρόσφυγα. Επιπλέον, στο πρώτο μέρος της ομιλίας της, αναφέρθηκε στο Διεθνές Δίκαιο Προστασίας των προσφύγων, συγκεκριμένα στη Σύμβαση της Γενεύης και υπό ποιες συνθήκες αυτή υιοθετήθηκε.
Τέλος, μίλησε για την Επικουρική Διεθνή προστασία, ως συμπληρωματική διεθνή προστασία, καθώς και το ρόλο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ. Στο δεύτερο μέρος της ομιλίας της η κυρία Στεφανάκη αναφέρθηκε στο παγκόσμιο σύμφωνο για τους πρόσφυγες, ενώ κλείνοντας τοποθετήθηκε, μέσω προβληματισμών, για την κατάσταση των προσφύγων, σήμερα στον
κόσμο, όχι μόνο σε θεωρητικό πλαίσιο αλλά και στην πράξη.
Εν συνεχεία, ο κύριος Στριμπής πήρε τη σκυτάλη, και πριν δώσει το λόγο στην επόμενη ομιλήτρια, τόνισε τη σημασία της διαδικασίας αναγνώρισης των προσφύγων, καθώς και τη νομική βάση των αποφάσεων που λαμβάνει η Ύπατη Αρμοστεία. Τέλος, έθεσε τον προβληματισμό του κατά πόσο είναι έτοιμες οι κοινωνίες να δεχθούν τον προσφυγικό πληθυσμό, και ότι αυτό συνεπάγεται.
Η δεύτερη ομιλήτρια κυρία Έρικα Καλαντζή Δικηγόρος και Αναπληρώτρια Συντονίστρια στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Δικηγόρων για το Άσυλο, θέλησε να συνεχίσει τη συζήτηση με τη σημασία της ισχυρής πολιτικής βούλησης στα θέματα των προσφύγων. Ξεκίνησε με μια σύντομη αναφορά στην ιστορία των προσφυγικών μετακινήσεων, ενώ τοποθετήθηκε, εκτός των άλλων, χρησιμοποιώντας τα εξής λόγια του Φρίντγιοφ Νάνσεν «Η ανθρωπιστική δράση περιορίζεται πάντα εξ ορισμού από τους πολιτικούς». Εκτενής αναφορά έγινε στη Σύμβαση της Γενεύης και συγκεκριμένα στα άρθρα στα οποία απαγορεύεται η άσκηση επιφύλαξης από τα κράτη. Τα τρία αυτά άρθρα αφορούν στην ισότητα της μεταχείρισης, της θρησκείας
και, τέλος, στην αρχή της επαναπροώθησης. Κλείνοντας, αναφέρθηκε σε πρακτικά ζητήματα όπως η τροφή και η στέγη, καθώς και παραδείγματα πρακτικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι αιτούντες άσυλο, όπως η έκδοση ταυτότητας, ληξιαρχικών πράξεων ή ταξιδιωτικών εγγράφων, και πως μερικά από αυτά μπορούν να γίνουν πιο εύκολα διαχειρίσιμα.
Η συζήτηση ολοκληρώθηκε με ερωτήσεις από τους συμμετέχοντες.